mijn dagprogramma

Binnenkort wordt mijn programma uitgebreid met wandelen.
Lijkt me leuk!

activiteiten vandaag

Vandaag heb ik een hoop gedaan: geslapen, geslapen, geslapen. O ja, ik ben ook nog in bad geweest! Papa deed mij in bad. Daardoor duurde het een kwartier langer voordat het klaar was. Geefnie hoor!
In bad doen is best lastig.

• De kamer moet goed warm zijn.
• Het water moet goed op temperatuur zijn.
• Alles moet klaar staan (thermometer, shampoo, olie, fydrohiele luiwers, nieuwe kleren, billendoekjes en zo)
• Ik maak graag een hoop stampij als ik word uitgekleed. Vinje het gek, het is best koud hoor!
• Voor ik in bad mag, moeten eerst mijn billen schoon zijn. Ik heb natuurlijk voor die tijd mijn stinkende best gedaan! (hihi)
  
• Mijn ouders zijn niet altijd helemaal uitgeslapen... hoe zou dat nou komen?

Als ik in bad (of eigenlijk de Tummie Tulp) zit/lig, word ik helemaal rustig. Zette ik daarvoor nog een keel op die je bij nr. 35 kunt horen (mijn streven is nr. 29 te halen), zodra ik in het water neerzijg verstom ik. Wat een weldadige ervaring! Het lijkt zo op mama's vruchtwater.
De olie maakt mijn huidje lekker zacht.
Afdrogen is een hele klus. Want je mag niet al te hard over mijn huidje gaan, dat gaat dan kapot. Het is nog zo teer. En je moet ook al die plooitjes uitdrogen bij mijn armpjes en beentjes. Daar zit allemaal water in verstopt.
Nou, en daarna kleertjes aan en klaar is ik! Dan kan ik er weer helemaal tegenaan.

mijn mooie pakje

Zo rood ben ik niet hoor. Papa heeft alleen de kleuren wat scherper gemaakt met de kompjoeter. Leuk pakje he. Zo kleurrijk wil ik door het leven gaan.

bezoek (2)

Net zoals de IJssel blijft het bezoek maar stromen. Hieronder de 'nieuw binnengekomenen':

Fam. Kodde, bevriende buren van de Bovensingel (mooie alliteratie he)

Nienke is heel voorzichtig en ook heel gek met mij als levende pop

Leonie is ook helemaal verguld, terwijl haar papa's hand ondersteunt

De dokter kwam eens kijken of alles goed gaat

KgA cum coniuge, in veste classica

Berdine krijgt mijn oogjes wel open en mama controleert of ik wel oprecht lach

kijk oudste zus van papa, Rieke, eens blij zijn. kan trouwens goed gedichtjes schrijven!

mijn medeburger in het land der Roodharigen, met een verstilde glimlach

Pa en ma Van Valen voor een sneak view

M&M vol bewondering bij mijn kooi; de jas nog aan, kwamen even langs (uit het land Onderdijks helemaal!)

een blond hoopje Marieke aan het schrijven in mijn boek. ja, ze heeft haar naam eronder gezet!

Maartje voelt zich een beetje bekeken bij het schrijven. ze moesten allebei wel even nadenken (van die bedachtzame VWO-ers), maar ik vond het erg mooi!

den dominee kwam ook langs. gaat hij mij dopen?

de buren van de kant richting de IJssel

ik en mijn mama

mijn mamma en ik
wij zijn verbonden
onafscheidelijk verbonden

eerst in die warme plek in haar buik
waarin ik zwom, de wand ervan beklom
ook door dat glibberige ding, streng
waardoor ik eten kreeg

nu is die streng kapot geknipt
door papa, met een schaar
dat vond ik wel wat raar
maar nu hap ik lucht en drink
bij mama mijn buikje dik en rond

mama en ik zijn vriendjes
ja, door dik en dun
- wat mamma dan weer opruimt
en papa soms ook -
onafscheidelijk

ps: heb jij ook zo'n lieve mama? laat het me dan weten!

pps: is het nou mamma of mama?

ik heb het licht gevangen

vandaag heb ik het licht gevangen
nou ja, dat kan natuurlijk niet
het licht is niet te vangen
maar voor eventjes
scheen het
of ik het wel gevangen had

zo heb je van die momentjes in het leven
waarop het schijnt
het even licht schijnt
dat alles is zoals het wezen moet
zoals het alles wezen moet

ik neem het leven
niet te licht
anders zweef ik weg
maar ook niet te zwaar
anders vertil ik mij
dus volg ik de weg van icarus

ik ben nog klein
wat heb ik in te brengen?
niets immers
nou ja, niets? dat is te veel gezegd
iets meer: weinig, ja weinig
is wat ik wel brengen kan

zo hoop ik een weinig licht
- nu een beetje, straks wel meer -
te brengen in het leven
van ieder die ik ontmoeten zal
ja, ieder die mij ontmoeten zal.

ps: papa heeft mij een beetje geholpen bij dit gedichtje.

mijn leventje tot nu toe

Nou, ik ben al bijna een week op deze wereld. Vorige week om deze tijd zat ik nog in mama's buik en had mama een baaldag. Maar toen wist ze nog niet dat ze dezelfde avond (nou ja, nacht) mij zou zien!
Tot nu toe vind ik mijn leventje wel leuk. Beetje slapen, veel drinken, lekker in bad (maar je moet er ook weer uit, brrrrrr....), rondkijken met mijn oogjes en vooral veel complimentjes ontvangen van allemaal vreemde mensen. Ze zeggen dat ik per dag verander, dus voor de trouwe volgers weer een paar foto's van wat ik zoal doe op een dag...

Ten eerste: slapen...

En slapen... Met mijn handje naast het hoofd. Zo kwam ik er ook uit! Ik hoop dat mijn pink net zo groot gaat worden als die van mama...

Net voordat ik in bad ga, heb ik het vaak koud! Gek genoeg laat ik me dan gerust stellen door papa... Alsof ik het warmer krijg van zo'n vinger! Erg snugger ben ik nog niet!


Ik vind het warme water heel lekker! En mama is lekker dichtbij met haar hoofd. Ze geeft me heeeeeel veel kusjes. En soms geef ik een kusje terug.


Papa is ook al zo'n kusjesgever. Het lijkt wel of ik van al die kusjes harder groei dan van mama's melk!


Kijk, hier ben ik net in mijn hiel geprikt. Eigenlijk ben ik best een bikkel, want ik heb bijna niet gehuild. En kijk eens naar mijn mooie pakje: heeft papa uitgezocht! Ja, die kan er wel wat van. Iedereen vond me vandaag heel mooi.


Hmmm, geen commentaar...

Mama hielp mij bij de onderschriften bij deze foto's. Ze zijn bijna net zo leuk als die van papa...

mooi liedje

ik was op zoek naar een leuk kinderliedje voorg op mijn blog en toen vond ik dit:

ik vind 'm erg grappig!

hiel en oor

Vandaag heb ik mijn hieltest een oorprik gehad. Eh... wacht even. Heette dat zo? Nee, oorhiel en priktest,. Dat is het! Ehhm... nee, ook niet. Nou ja, in elk geval hebben ze in een ding in mijn oren gestopt en toen kwamen er geluidsgolfjes binnen en toen deed mijn oor wat terug. En mijn andere oor ook. En toen zei die mevrouw dat het goed was.
Ook hebben ze in de achterkant van mijn voet geprikt; dat was minder leuk. Ik gaf even een kreetje. Maar sliep toch gewoon door. Dat hebben ze als heel fijn ervaren. En van dat spul wat toen uit mijn voetje kwam deed die mevrouw allemaal druppeltjes maken op een papier. En dat papier gaan ze later bekijken of het goed is.
Dus even samenvattend: gehoor is goed, hiel moet nog goed worden. En nu slaap ik weer.

mijn geboortekaartje

bovenste twee digitaal toegestuurd
de onderste twee zijn ingescand
kaartjes besteld via kaartmix.nl
collectie FleursJolies
zie een voorbeeld van deze kaart

En dan nog deze fotogenieke toegift...

bezoek

De bel gaat... Ha, er is weer bezoek voor mij! Ik doe net alsof ik het niet merk, houd mijn oogjes stijf dicht, maar ondertussen... vind ik het maar wat leuk!

De mensen komen binnen, doen heel vrolijk, geven mijn papa en mama een hand, soms doen ze ook nog wat nats op hun wang, en dan gaan ze heel snel mij bekijken. Ikke net doen of ik ze niet zie natuurlijk. Na een paar weken, dan vind ik het wel tijd om mijn oogjes open te gaan doen.

Wacht, ik geef even een paar foto's van de mensen die op bezoek zijn geweest:

Lees en zie meer door hier op te klikken

Foto's van mij

Ik heb toch behoefte om wat foto's van mezelf te publiceren. Dan kan iedereen zien hoe mooi ik ben.

Deze is misschien wat minder flatteus.

papa is jarig

Het is vandaag papa's verjaardag. De ouwe is 28 jaar geworden (giechel).
Aan het eind van de dag gekomen moet ik concluderen dat ik alle aandacht als een magneet naar mezelf heb toegetrokken. Papa fluisterde me zojuist toe dat dat helemaal niets geeft. 'Jij bent het mooiste cadeautje dat ik kon krijgen', zei hij.
Toch zeg ik: papa, gefeleciteerd! Met jou. En met mezelf.

Zoals een kinderliedje gaat: 'Dank U voor de papa's Heer', wat fijn dat ze bestaan!'

Dat liedje kun je hieronder beluisteren. Ik vind het een heel grappig liedje.

Geboren!

Op 23 maart 2011 ben ik, Christianne, dochter van Gerrit en Jannet van Valen-Westerink, geboren.
Gek hè. Ik had dat een jaar geleden niet durven dromen. Maar nu is het toch zo. Op dit blog laat ik mezelf van mijn goede kant zien.