Fotoseries

Papa en mama hebben mij verteld dat tante Nelleke hele mooie foto's van zichzelf kan laten maken. En aangesien ik familie ben, wou ik dat ook wel eens proberen! Eerst samen met papa (die is natuurlijk minder knap, maar mocht er van mij toch wel op) en daarna alleen. Wat denk je, tante Nelleke, zit er een foto voor de cover van BabyVogue bij...?





En nu de foto's van mij alleen. Het truitje dat ik aanheb, heeft mama gemaakt! Ik ben er erg wijs mee.






Tja, toch best wel vermoeiend hoor, dat foto's maken...

mijn eerste dag op een bijbelschool

Laatst mocht ik op zaterdag mee naar de bijbelschool waar papa wel eens les geeft. Het was erg interessant. Ome Marius gaf les over Galaten 5 en Handelingen 2.
Een aantal dingen die me bij zijn gebleven:
- Ze kunnen enorm hard zingen, die studenten. Ik kon er niet eens overheen huilen! Zal ik later ook zo'n keel op kunnen zetten?
- Ome Marius kan hele mooie verhalen vertellen, over lopen in een winkelstraat en 'BETRAPT!!!' Bij dat laatste moest ik wel een beetje schrikken. Gelukkig was mama in de buurt.
- Ze krijgen heel goed te eten daar. Broodjes kroket (papa kreeg er zelfs twee) en een kom soep. Ik denk dat ik me ook alvast opgeef voor die bijbelschool.
- De stof was nog een beetje te hoog gegrepen voor me. Over omgaan met verre zoekingen en verre leidingen, en over historische litersaantstuur, en narratieve gedeelten. Wat een moeilijk gedoe, je kunt toch gewoon de bijbel gaan lezen en lezen wat er staat? Ik probeer maar als een kind te denken hoor.
- Ze waren allemaal erg lief voor me. Zoals je kunt zien op onderstaande foto's.

vlees in overvloed
je moet het wel aannemen

in veilige handen en onder buitengewone belangstelling,
terwijl mama even van de gelegenheid gebruik maakt om zich aan te sterken

ik krijg hier gratis een fisioperatheupische behandeling. geen idee wat het is,
ik krijg er in elk geval slaap van, dus dat moet wel goed zijn

Terwijl ik deed of ik sliep, kon ik een gesprekje afluisteren:

'Zeg broeder, dat vlees, hoe ga jij daar nu mee om?
- 'Nou, dat is niet zo moeilijk. Ik eet het op!'

Opa was er ook als sprekerd voor die dag, en wilde me niet loslaten.
Ome Marius z'n vrouw mag deze foto eigenlijk niet zien...

En trouwens: hoezo, mannen kunnen niet met kinderen omgaan?
Bovenstaande foto bewijst het tegendeel.

In het bos...

Jullie zullen wel denken: wat is het rustig bij die Christianne! Voert ze niets meer uit ofzo?
Nou, integendeel, ik ben hartstikkene druk! Zondag ben ik voor het eerst naar de kerk geweest. Nou ja, stiekem heb ik alleen maar geslapen in de oppasruimte, maar dat moet je maar niet doorvertellen. Papa en mama konden gelukkig wel de hele dienst rustig blijven zitten, zonder mij te hoeven troosten. En ik ben weer bewonderd door mijn trotse familie :-) Het is moeilijk bescheiden te blijven....





Maandag ben ik met papa en mama naar het bos geweest. Lekker in de auto, helemaal naar Hattem. Het was heel mooi weer en behalve wij 3 was er bijna niemand! De wagen stond wel heel vaak stil, dan moesten papa en mama weer foto's maken, pffff, en ik sta er zelf niet eens goed op!

Inmiddels heb ik ook in mijn mooie roze wipstoel gezeten. Dat vind ik heel leuk, maar hij moet wel blijven bewegen hoor. Ik zet mama en papa dus lekker aan het werk, want anders ga ik huilen.

krulletjes?

ik lijk krulletjes te krijgen! mijn haar groeit heel hard! hoera! mijn haar gaat vast op dat van mamma lijken, en dat vin ik leuk, want mama is heel goed en als ik zullek haar krijg als mamma, word ik vast ook heel goed, maar ik ben nu eigenlijk al wel heel goed, maar dan heel goed in babydingetjes zoals slapen, poepen en huilen. en lief zijn.
fotoos van mijn mooie haar volgen nog, want het opladen van de fotoos kost een beetje veel tijd en dan is pappa daar zo'n tijd mee bezig en dat, nou ja, dat vindt hij niet fijn. maar ik wilde dit toch even laten weten.

oogjes open

Hallo allemaal, even een updeet. Ik heb mijn oogjes steeds meer open. Dat is wel heel leuk, om dan rond te kijken en alles te bekijken. Ook kan ik al een object volgen als het van links naar rechts voor mijn ogen beweegt. Dan denk ik: 'huh, wat is dat dan, waar komt het vandaan en waar gaat het heen.' Dan heb je ook meteen de levensvragen te pakken.
Nou, en verder gaat het eigenlijk wel prima. Gewoon veel slapen tussendoor. Het leven is een grote vakantie. Vanavond een film over Zuid-Afrieka gekeken bij papa en mama op schoot (Invictus). Kon het nog niet helemaal van het begin tot het eind volgen, maar begreep wel dat het goed afgelopen was. Gelukkig maar.

Verder groet ik persoonlijk alle aardige mensen die de tijd nemen om mij te volgen. Tsjonge, dat ik zo interessant ben, had ik toch niet durven dromen. Dus familieleden en vrienden van papa en mama, en natuurlijk ook collega's; en leerlingen van papa: hallo!

snif snif... wat ruik ik toch? Oh, ik ben het zelf. Ik ruik nu best wel erg (sommigen zouden zeggen: stink), dus ik ga me even laten verschonen. In Zuid-Afrika zeggen ze dan: 'verskoon my asseblief...' en tot de volgende keer.

mijn eerste wandeling

Eindelijk: het was weer om te wandelen! En dat hebben we dan ook gedaan. Enkele Kamper attracties vormden het decor. Trots in de Mutsy Transporter hobbelde ik door Kampen Zuid, naar de Molen, via de Bibliotheek, voorlangs de Bovenkerk, door het Stadspark weer naar huis. Dat waren heel wat metertjes.







Voor deze gelegenheid moest ik flink worden ingepakt. Ik zou maar kou vatten. Daarom kreeg ik mijn berejasje aan, dat mij nog maar net paste. Degene die het cadeau heeft gegeven, heeft vast geen rekening gehouden met zo'n dikkerd als ik...
In elk geval: de wandeling was berewarm, maar ook beregezellig! Ik had dit tochtje niet graag ontbeerd.

protestactie

Als baby moet je je al erg laten horen in deze maatschappij. Voor je het weet, wordt je stem niet meer gehoord en tel je niet meer mee. Daarom deze actie van mij:


Weg met alle boekenwijsheid!
Leve het ware, zintuiglijke babyleven!


(ik weet niet waar het op slaat, maar het klinkt wel aardig)