mijn eerste dag op een bijbelschool

Laatst mocht ik op zaterdag mee naar de bijbelschool waar papa wel eens les geeft. Het was erg interessant. Ome Marius gaf les over Galaten 5 en Handelingen 2.
Een aantal dingen die me bij zijn gebleven:
- Ze kunnen enorm hard zingen, die studenten. Ik kon er niet eens overheen huilen! Zal ik later ook zo'n keel op kunnen zetten?
- Ome Marius kan hele mooie verhalen vertellen, over lopen in een winkelstraat en 'BETRAPT!!!' Bij dat laatste moest ik wel een beetje schrikken. Gelukkig was mama in de buurt.
- Ze krijgen heel goed te eten daar. Broodjes kroket (papa kreeg er zelfs twee) en een kom soep. Ik denk dat ik me ook alvast opgeef voor die bijbelschool.
- De stof was nog een beetje te hoog gegrepen voor me. Over omgaan met verre zoekingen en verre leidingen, en over historische litersaantstuur, en narratieve gedeelten. Wat een moeilijk gedoe, je kunt toch gewoon de bijbel gaan lezen en lezen wat er staat? Ik probeer maar als een kind te denken hoor.
- Ze waren allemaal erg lief voor me. Zoals je kunt zien op onderstaande foto's.

vlees in overvloed
je moet het wel aannemen

in veilige handen en onder buitengewone belangstelling,
terwijl mama even van de gelegenheid gebruik maakt om zich aan te sterken

ik krijg hier gratis een fisioperatheupische behandeling. geen idee wat het is,
ik krijg er in elk geval slaap van, dus dat moet wel goed zijn

Terwijl ik deed of ik sliep, kon ik een gesprekje afluisteren:

'Zeg broeder, dat vlees, hoe ga jij daar nu mee om?
- 'Nou, dat is niet zo moeilijk. Ik eet het op!'

Opa was er ook als sprekerd voor die dag, en wilde me niet loslaten.
Ome Marius z'n vrouw mag deze foto eigenlijk niet zien...

En trouwens: hoezo, mannen kunnen niet met kinderen omgaan?
Bovenstaande foto bewijst het tegendeel.